به گزارش بانک و صنعت، از سال گذشته تاکنون باتوجه به افزایش صعودی هزینه های تامین مواد اولیه به جز آرد و سایر هزینه های تبعی تولید نان از جمله حقوق و مزایای کارگر، نانوایان به جد خواستار افزایش نرخ نان از سوی دولت هستند اما علی رغم جلسات گوناگونی که سال گذشته در این خصوص برگزار شد، نتیجه نهایی حاصل نگشت و همچنان دولت برای افزایش نرخ نان تصمیمی نگرفته و از ابتدای سال جاری هم نگرانی هایی بابت افزایش نرخ نان به عنوان قوت لایموت مردم در شرایط اقتصادی نامناسب جامعه مطرح شده است.
طبیعتا اگر دولت هرساله متناسب با رشد تورم و مانند سایر کالاهای اساسی، نرخ نان را هم افزایش می داد، در حال حاضر صنف نانوایان با مشکلات عدیده مواجه نبود و با افزایش یکباره نرخ نان در جامعه، حساسیت و نگرانی ایجاد نمی شد اما حالا که با ثبات چندین ساله نرخ نان مواجه هستیم که البته این اقدام، تبعات منفی از خود به جا گذاشته و نیز قرار است باز هم نرخ نان ثابت بماند، دولت چه برنامه ای برای رفع نیاز و بحران نانوایان دارد؟! اگر قرار نیست دولت به فکر جبران ضرر و زیان نانوایان با روش های دیگری باشد (به عنوان مثال پرداخت یارانه یا تسهیلات بدون بهره حمایتی) پس افزایش نرخ نان به عنوان یک مطالبه به حق برای نانوایان ضروری است.
اما چرا افزایش نرخ نان ضروری است؟!
در طول سال های اخیر متاسفانه نگرانی دولت فقط این بوده که نان با قیمت ارزان در اختیار مردم قرار گیرد و از کیفیت و سلامت نان غافل شده است. برخی نانوایان به دلیل فشارهای تحمیلی ناشی از افزایش هزینه های سربار و درآمد ناچیز و در سایه بی توجهی و عدم حمایت دولت، به گران فروشی یا کم فروشی روی آورده اند و برای کیفیت و سلامت نان، هزینه نکرده اند که این مسأله با توجه به مصرف نان به عنوان اصلی ترین غذای جامعه، در دراز مدت می تواند سلامت جامعه را به خطر بیندازد.
بارها بر این مسأله تاکید شده که اعلام نرخ منطقی و البته به موقع برای نان، خیلی به صرفه تر از این است که دولت هزینه ای کلان را برای درمان جامعه بپردازد.
