به گزارش خبرنگار پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت، البته پرداخت این تسهیلات شرایطی دارد که از جمله آن اینکه اگر در کشوری خارج از ایران این فعالیت‌ها به انجام می‌رسد از نیروی کار ایرانی استفاده و از محصولات داخلی آن در کشور استفاده شود تا هم به تولید داخلی و هم صادرات کشور کمک کند. این موضوع کمک بزرگی است به صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی اما باید در نظر داشت در کشورهایی مانند آمریکای لاتین، برزیل و... مسافت و فاصله زیاد است و همین باعث بالا رفتن ارزش افزوده کالا می‌شود که درنهایت برای کشور ما به‌‍صرفه نیست. ازاینرو لازم است در انجام پروژه‌های اینچنینی به مسافت و فاصله کشور‌ها و شرایط جغرافیایی آنها هم نظر شود از طرفی امکانات و ظرفیت‌های آن کشور را نیز مورد بررسی قرار گیرد. با این اقدامات صادرات خدمات فنی و مهندسی می‌تواند یک جهش صادراتی رایجاد کند. در این راستا صندوق توسعه ملی تسهیلاتی با نرخ بهره ارزان قیمت پرداخت کرده و بانک‌ها هم ملزم به سپرده‌گذاری این منابع و پرداخت تسهیلات به صادرکنندگان با نرخ 11 درصد شده‌اند اما نکته‌ای که در این رابطه مهم به نظر می‌رسد این است که از آنجایی که پایین بودن نرخ بهره اینگونه سپرده‌ها ممکن است برای عده‌ای فرصت رانت ایجاد کند و باعث هدر رفت و اتلاف منابع شود که این هم باید با نظارت جدی‌تر بر منابعی که در اختیار بانک‌هاست، کنترل شود. موضوع دیگر اینکه میزان این منابع نسبت به قیمت و ارزش واقعی کل صادرات ناچیز است و محدود، بنابراین لازم است منابع هدفمند پرداخت شده و بیشتر در اختیار کسب‌وکارهای کوچک و بخش خصوصی واقعی و کسب‌وکارهایی قرار بگیرد که ارز افزوده بیشتری دارد.
