او در ادامه بیان می کند: این کشتی باقی مانده از چند دهه گذشته را حتی می توان یکی از مکان رویدادهای هشت سال دفاع مقدس برشمرد که به واسطه استفاده از آن در آن دوران قصه ها و حکایت هایی را در دل خود پنهان کرده و می تواند موضوع یک فیلم سینمایی یا تالیف رمان باشد و حتی از سوی دیگر امکان استفاده از آن به عنوان یکی از مناطق برای عکاسی در غروب خورشید وجود دارد.
وی با تاکید بر این که نام این کشتی به وسعت ایران باستان است و جسمش در کنار اروندِ همیشه خروشان قرار گرفته و امروز به عنوان بخشی از جاذبه های مینوشهر و آبادان است، این پرسش را مطرح می کند که چرا در منطقه آزادِ اروند پتانسیل ها به راحتی نابود می شوند، آن هم در حالی که کشورهای دیگر جاذبه ای ندارند و حتی گاهی مجبور به خلق آن می شوند تا بتوانند توریست جذب کنند، اما مساله این است که با وجود داشتن این فرصت ها و پتانسیل ها در کشور، با بی تدبیری آن ها را تخریب و حذف می کنیم.
درخشانی با بیان این که در کشورهایی مانند فرانسه، روسیه، ژاپن و آلمان که درگیر جنگ های جهانی اول و دوم بوده اند، بخش های زیادی از آثار به جای مانده از جنگ را یا با تغییر کاربری در کنار حفظ کالبد بیرونی، یا به همین فرم نیمه تخریب شده حفظ کرده اند و سالانه میلیون ها دلار از طریق جذب توریست و بازدید از این اماکن درآمد دارند، تاکید می کند: آن ها به این باور رسیده اند که بسیاری از حوادث، رویدادها و پدیده ها در دنیای پست مدرن، امکان تبدیل شدن به محصول و مقصد گردشگری را دارند.
او ادامه می دهد: چرا ما باور نمی کنیم صنعت گردشگری بخش مهمی از اقتصاد هر کشوری را می تواند بر دوش بکشد؟ کشوری مانند ایران که از نظر تاریخ و تمدن دیرینه و وقایع متفاوتی که در هر نقطه آن شکل گرفته ، باید حرف اول را در عرصه گردشگری به جهان بزند، اما متاسفانه به دلیل برنامه ریزی نکردن اصولی و سیاست گذاری های غلط، نابودی این ارزش ها و درواقع نابودی فرهنگ، اصالت و تاریخ منطقه ای را که این جاذبه ها در آن قرار گرفته اند، رقم می زند.
او با تاکید بر این که باید به این مساله فکر کنیم که اقتصادی که تنها متکی و وابسته به صنعت نفت است، دیر یا زود شکست می خورد، می گوید: بنابراین باید سیاست های ملی و بین المللی را به سمت توسعه و رشد تنها صنعت بدون دود و سپید سوق دهیم تا مبادا نسل های آینده نیازمندِ کشورهای بیگانه شوند؛ چون گردشگری به عنوان بزرگ ترین منبع تولید ناخالص داخلی و اشتغال به تمام بخش های اقتصادی یک کشور مربوط می شود و اثرات خود را بر همه مؤلفه های اقتصادی سایر حوزه های وابسته به آن می گذارد و گاهی می تواند پایه و اساس اقتصاد یک کشور را نیز تشکیل دهد.
درخشانی از مسئولان شهری، شهرداری مینوشهر و خرمشهر و شورای شهر مینوشهر به عنوان ارگان های مسئول و تأثیرگذار درخواست کرد تا با این قضیه برخورد جدی کرده و از تخریب بخش مهمی از گردشگری و خاطرات مردم این شهر جلوگیری کنند.
کشتی آریابوم شناور به جامانده از هشت سال جنگ تحمیلی در اروند صغیر یکی از جاذبه های تفریحی و تاریخی خرمشهر است. اروند صغیر از مینوشهر عبور می کند. این جزیره کوچک در مرز آبی مشترک با کشور عراق است که به واسطه رودخانه اروند صغیر از آبادان جدا شده است. گفته می شود این کشتی مدتی قبل توسط مالک جدیدی خریداری شده است.
