به گزارش خبرنگار تحلیلی خبری بانک و صنعت ،اگر از اصفهان به سمت تهران، در «جاده اصفهان ـ میمه» حرکت کنید، باید پس از پشت سر گذاشتن میمه و دانشگاه آزاد اسلامی واحد میمه، (از سمت راست) وارد جاده «میمه ـ کاشان» شده و مسیر کامو را در پیش گیرید.کامو بلندترین نقطه جغرافیایی استان اصفهان نسبت به سطح دریاست و آب و هوای دلپذیری دارد. شاید اگر خودتان نبینید باور نکنید که در نزدیکی گرمترین شهر ایران چنین ییلاقی سردسیر و سرسبز ؛ توریستی و خوش آب و هوایی وجود داشته باشد.
وقتی به کامو می رسید، می توانید از اولین ورودی (خیابان شهید رمضانعلی رحمتی) وارد شوید. از این مسیر می توانید اول بنای امامزاده «محمد و عبدالله»را ببینید. مسجد جامع کامو نیز در ادامه همین مسیر است. خیابان و کوچه های شهید رحمتی، خیابان شهید آوینی و خیابان شهید بهشتی، اصلی ترین گذرهایی است که شما را در کامو هدایت می کند.
باغهایی با درختان انگور، گیلاس و آلبالو و غیره در این منطقه کوهستانی به وفور دیده می‌شود و در چهار فصل سال تماشایی است وقتی از یکی از اهالی این روستا درباره باغها پرسیدیم با لهجه شیرین خود به چندتای آنها اشاره کرد که میتوان به کاسه رود ؛ پارند ؛ چهاربلور ؛ چاله خره ؛ نوش آبه ؛ کده ؛ پچ آبر ؛ سرهفت ده ؛ عباس آباد ؛ پا گل سور ؛ سوراخه؛ تخت برسوره و ...
از کشتزارهای جوشقان و کامو هر ساله 500 تن گل محمدی به‌دست می‌آید و به خاطر هوای خوب آن بوته‌های گل محمدی تا 60 روز گل دارند. دشت‌های کامو نیز از چراگاه‌های خوب ناحیه مرکزی ایران است. گلاب به دست آمده گاه به خارج از کشور هم صادر می‌شود. انگور و کشمش از دیگر محصولات این شهر است. در این شهر درختان گردوی 200ساله‌ای وجود دارد که محصول فراوانی هم می‌دهند.
زبان مردم کامو از گویش‌های ایرانی مرکزی است و در گذشته‌ای نه چندان دور تمامی افراد از کوچک به بزرگ حتی کسانی که سالیان دراز در خارج از محل بوده و با زبان فارسی صبحت می‌کنند هنگامی که وارد وطن خود می‌شدند با زبان محلی تکلم می‌کردند اما با روالی که در پیش رو است، این گویش تا سه نسل آینده از حافظه ی تاریخ پاک می‌شود.
ادوارد براون انگلیسی که در زمان ناصرالدین شاه قاجار در تاریخ چهارم اکتبر 1887 میلادی تا سپتامبر 1888.م به صورت یک جهانگرد به ایران آمده و کتابی به نام «یکسال در میان ایرانیان» را به رشته تحریر درآورده است در کتابش زبان شیرین این خطه را با زبان زردشتیان یزد و کرمان قیاس کرده و وجه تشابه زیادی بین این دو زبان دیده است.
یکی از میراث تاریخی این شهرستان خانه و برج میرزا آقاخان کامو است که مربوط به دوره صفوی است .
این بنا در غرب شهر کامو واقع شده و و به نظر می‌رسد این‌گونه برج‌ها که تعداد آنها به سه عدد می‌رسد، به دلیل ناامن بودن منطقه ایجاد شده‌اند و جنبه دافعی داشته‌اند.
خلاصه کلام این که این جا سرزمین عطر و گلاب است که دامنی معطّر از گل‌های معطر محمدی دارد و خاکش مبارک به پینه دستان مردانِ غیرت و زحمت و نان حلال است و خاکی که لایق بهتر از آنچه که هست، بوده و هست؛ مأمن مادران عشق است و موطن رویش فرزندان ایثار و شهادت، ما به نمایندگی از مردم مهمان نواز کامو از شما دعوت میکنم که به شهرستان توریستی کامو سفر کنید واز جاذبه های کم نظیر آن لذت ببرید.
