به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت، . علاقه به تحصیل در ایران فرصت بزرگی است که باید صاحبان منصب، قدر آن را بدانند و با هدایت این فرصت‌های عظیم دانشگاهی و علمی به نیازهای داخلی در وهله اول رسیدگی کرده و سپس به درآمد اقتصادی کشور از طریق کسب‌وکار و تولید و خدمات پاسخ بدهند. بازار و بازار دوستی یک فرصت است و نه یک تهدید، علاقه به تحصیل یک فرصت است و نه یک تهدید، در همین راستا نیروی فارغ‌التحصیل برای اقتصاد کشور به عنوان یک فرصت برای اشتغالزایی محسوب می‌شود. برای تبدیل این فرصت‌ها به ثروت و سرمایه باید چند کار مهم انجام دهیم:
1- رشد فضای کسب‌وکار کشور را سرعت بخشیم، یعنی از زمان اعلام تمایل افراد برای شروع یک کسب‌وکار مشخص تا شروع آن نباید بیش از 10 روز زمان تلف شود. به این معنا که به زمان و بهره‌گیری مناسب از آن نظر داشته باشیم.
2- نقشه مکان‌سنجی مناسب برای هر کسب‌وکار در طرح جامع کسب‌وکار کشور تهیه شود تا افراد با ورود به این راهنما، کسب‌وکار مناسب و شرایط و مکان آن را به راحتی پیدا کنند.
3- خوشه هر کسب‌وکار شامل حلقه بازار، مواد اولیه، فناوری، مجوز، تولید، مراکز توزیع، مراکز فرآوری و... ترسیم شده و در این زمینه به افراد اطلاع‌رسانی دقیقی صورت پذیرد.
4- نیازهای مربوط به بازارهای داخلی و خارجی را مشخص کنیم و در پایگاه اطلاعات عمومی اطلاع‌رسانی شود تا افراد براساس آن و علاقه‌مندی خود رشته مناسب تحصیلی را انتخاب کنند.
5- دولت در بخش بازار داخلی و خارجی بیشترین نقش را بر عهده بگیرد تا تولید کالا و خدمات که ناشی از سرمایه مالی و زمانی و دانشی افراد است، پس از تولید به بهترین بها در مناسب‌ترین بازار عرضه و تبدیل به ثروت شود. هر فارغ‌التحصیل دانشگاهی نماینده یک نیروی انسانی دارای دانش و آگاهی در زمینه تخصصی مورد نیاز جامعه است که باید در سه مرحله افزایش مهارت در همان زمینه، افزایش سطح بینش در زمینه مدیریت کسب‌وکار در همان زمینه و کسب تجربه کاری به صورت شاگردی یا کارورزی یا غیره آماده و آموزش‌دیده شود تا در همان زمینه به نقطه تعالی در زمینه کسب‌وکار که به آن توانمندی گفته می‌شود، دست پیدا کند. اگر برای این دو بخش بستر مناسب وجود داشته باشد، در فضای عمومی ایجاد شده به نام اقتصاد مقاومتی می‌توان تمام نیازهای غذایی، صنعتی، فناورانه، خدماتی، بهداشتی و... را تامین کرده و در زمینه خدمات تولید کنیم و محتاج دیگران نباشیم. دانشگاه و محیط کسب‌وکار باید پا به پای هم حرکت کنند. از طرف دیگر مسئولان دانشگاهی هم باید از کسب و کارها و کسب و کارها هم از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و اهمیت استفاده از نیروی آنها غافل نباشند.
