به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت به نقل از روابط عمومی سازمان خصوصی سازی، پوری حسینی درباره واگذاری نیشکر هفت تپه با اشاره به وقایعی که در ماهها و سالهای گذشته رخ داد، اظهار کرد: در سال 1395 از دو موسسه خواستیم که واگذاریهای سازمان خصوصیسازی را ارزیابی کند. آنها حدود 90 شرکت را که واگذار شده بود را ارزیابی کردند و نمره دادند.
وی ادامه داد: آنها در ارزیابی خود به این نتیجه رسیدند که شرکت هایی که کنترلی واگذار شدهاند، حدود دو درصد سطح اشتغال را افزایش دادهاند. البته امکان دارد در تعدادی از بنگاهها اشتغال کاهش پیدا کرده باشد، ولی برآیند کلی این است که اشتغال افزایش پیدا کرده است.
رئیس کل سازمان خصوصی سازی، گفت: برخی مدعی میشوند که روند خصوصیسازیها ناصحیح بوده است، اما سوال من این است که آیا کسی خصوصیسازی ها را ارزیابی کرده که بر اساس آن میگویند خصوصیسازیها درست نبوده است؟! تنها ارزیابی که درباره خصوصی سازیها انجام شده، توسط آن دو موسسه بوده که آنها هم روند خصوصیسازیها را مطلوب ارزیابی کردند و گفتند دو درصد اشتغال افزایش پیدا کرده است.
وی افزود: اگر می پرسید آیا اجرای اصل 44 در 12 سال گذشته موفق بوده است؟ من در پاسخ میگویم که اصلا موفق نبوده است، اما دلیلش سازمان خصوصیسازی و واگذاریها نیست. دلیل موفق نبودن اصل 44 این است که نمیگذارند خصوصیسازی کارش را انجام دهد. این موضوع باعث شده الان که در سال جاری ما هنوز 600 بنگاه واگذار نشده داشته باشیم.
او درباره عملکرد سازمان خصوصی سازی در مورد واگذاری نیشکر هفت تپه گفت: من به عنوان رئیس سازمان خصوصی سازی از واگذاری این شرکت دفاع میکنم. 50 سال دولت صاحب شرکت کشت و صنعت هفت تپه بود و در این مدت این شرکت حدود 350 میلیارد تومان زیان انباشته به وجود آورد که 170 میلیارد تومانش را دولت پرداخت کرد. این شرکت 150 میلیارد تومان به سازمان تامین اجتماعی بدهی داشت؛ یعنی بیش از 10 تا 15 سال حق بیمه کارگرانش را نداده بود، اما پس از خصوصی سازی وضعیت بهتر شد، چرا که الان حقوق معوقه کارگران به دو ماه رسیده است؛ 300 میلیارد تومان توسط بخش خصوصی در هفت تپه سرمایهگذاری شده است؛ هزار هکتار برای کشت انگور و مرکبات اختصاص داده شده و زیرساختهای آن فراهم شده است.
پوری حسینی تاکید کرد: سوال من این است که چرا کسی تا سال 1394 که این شرکت دولتی بود نمی پرسید که چرا نیشکر هفت تپه 350 میلیارد تومان زیان انباشته داشت؟
وی در پاسخ به این سوال که آیا اگر به گذشته باز می گشتید، باز هم نیشکر هفت تپه را به خریدار فعلی می فروختید؟ گفت: خریدار را سازمان خصوصی سازی انتخاب نمیکند؛ خریدار در مزایده برنده می شود.
پوری حسینی درباره اینکه چرا سهام این شرکت به صورت مذاکره ای به فروش نرسید؟ گفت: اگر سازمان خصوصیسازی خودش مشتری را خلق کند، تبانی و فساد ایجاد می شود. ما در مجلس قانون تشکیل تعاونی های استانی شهرستان ها را داریم. در قانون آمده اگر جایی شرکت تعاونی توسعه درست شد، سازمان خصوصی سازی موظف است به صورت مذاکره ای آن سهم را بفروشد، اما آیا در جایی شرکت تعاونی توسعه درست شد که از ما مذاکرهای سهم بخواهد و ما به آن ها آن سهم را نفروشیم؟
رئیس کل سازمان خصوصی سازی با اشاره به زمانی که نیشکر هفت تپه دولتی بود گفت: محصول این شرکت شکر است؛ وقتی دولت قیمت شکر را تعزیراتی میکند و باعث می شود خرج و دخل این بنگاه به هم بریزد، معلوم است که ساز و کار این بنگاه که دولتی بود، مشکل دارد. چرا آن زمان کسی نیامد آن جا را آنالیز کند که چرا هفت تپه دخل و خرجش به هم نمی خورد؟ طبیعی است که بخش خصوصی می تواند مشکل بهرهور نبودن دولت را حل کند، ولی مشکلات دیگر را خیر.
وی ادامه داد: از آنجا که خریدار می دانست قیمت شکر تعزیراتی است، برای محصولات جدید سرمایهگذاری کرد و قرار است 500 میلیارد تومان دیگر را هم در آن جا سرمایه گذاری کند.
پوری حسینی با اشاره به مقاومت ها در برابر خصوصی سازی گفت: زمانی که قصد داشتیم شرکت هفت تپه را واگذار کنیم، در فاصله بین چاپ آگهی تا برنده شدن و تحویل شرکت، 1800 نفر از سوی مدیران دولتی به آن جا وارد شدند، اما خریدار لب فرو بست و هیچ کسی را اخراج نکرد. کسی که سهامداری را قبول کرده، پذیرفته که حقوق معوقه دو ماهه را به صفر برساند و همچنین علاوه بر آن سرمایه گذاری هم خواهد کرد.