بسم الله الرحمن الرحیم
به روز مرگ چو تابوت من روان باشد
گمان مبر که مرا درد این جهان باشد
جنازه ام چو ببینی مگو فراق فراق
مرا وصال و ملاقات آن زمان باشد
فروشدن چو بدیدی برآمدن بنگر
غروب شمس و قمر را چرا زیان باشد
تو را غروب نماید ولی شروق بود
لحد چو حبس نماید خلاص جان باشد
کام جان در طلیعه بهاران به تلخی گرایید از غصه یاران.
چه دشوار است حال پدری که از گوشه گوشه جانش غصه های پردردی سر برمی آورند از سوگ جان سوز فرزندان.
خبر درگذشت همکار عزیزم جناب آقای عبدالحسن حاجی نژاد، معاون محترم شعبه دشتی استان بوشهر در پی ابتلا به بیماری کرونا و در نخستین روزهای سال نو، مایه تحیر، تأثر و تأسف فراوانم گردید.
این سوگ، چون داغی که از درگذشت دیگر همکارانم در طول سال پیشین، جانم را آزرد، برای من بسیار سنگین و جان فرساست. چه اینکه هریک از این جان های عزیز را، قدر و قیمتی است جبران ناپذیر و بی بازگشت. از خداوند می خواهم که به همه ما صبر عنایت فرماید و روح پاک آن عزیز سفرکرده را در ماه شعبان، ماه رسول خدا، با ارواح مؤمنان و پیروان آن حضرت مأنوس و مألوف فرماید. این مصیبت را اولاً به خانواده محترم و بازماندگان او، سپس به تمامی همکارانم در بانک توسعه تعاون، به ویژه همکاران استان بوشهر و بالاخص شعبه دشتی تسلیت عرض می نمایم.
انتظار دارم که همه حوزه های ذی ربط، وظایف خود را در ادای احترام و بزرگداشت آن فقید سعید در بهترین شکل به انجام رسانند.
6 فروردین 1400
حجت الله مهدیان
