به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت به نقل از مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی ، برای سنجش سطح رفاه خانوار شهری، نسبت هزینه خوراکی به کل هزینه خانوار شهری را ملاک قرار داده و کاهش آن را به منزله افزایش سطح رفاه تلقی کرده است.
گزارش یاد شده نشان می دهد، نسبت هزینه خوراکی به کل هزینه خانوار شهری از اواسط دولت ششم روند کاهشی به خود گرفته و در سال های 1386 و 1387 که مصادف با مدیریت اقتصادی دولت نهم است، به کمترین میزان خود رسیده است. اما پس از این دو سال رو به افزایش گذارده و در سال 1391 که مصادف با مدیریت اقتصادی دولت دهم است، رکورد خود را در 11 سال قبل از آن شکسته است.
بنا به این گزارش، نسبت هزینه خوراکی به کل هزینه مصرفی خانوار از سال 1393 به بعد با مدیریت اقتصادی دولت یازدهم ، بار دیگر روند کاهشی به خود گرفته و به آرامی در حال تنزل است.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی که تغییرات نسبت یاد شده را در بازه زمانی 1368 تا 1394 (که از ابتدای کار دولت پنجم تا یکسال مانده به پایان کار دولت یازدهم را در بر می گیرد) بررسی کرده؛ به این نتیجه رسیده است که تنها در دولت دهم است که نسبت هزینه مصرفی به کل هزینه خانوار در انتهای دوره بیشتر از ابتدای دوره بوده و بر همین اساس تصریح کرده : «تنها در دولت دهم وضعیت رفاهی خانوار در انتهای دوره بدتر از ابتدای دوره بوده و در سایر دولتها این روند کاهشی حفظ شده است».
بیشترین کاهش حداقل دستمزد حقیقی در دولت دهم اتفاق افتاد
بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس ، شاخص حداقل دستمزد حقیقی در بازه زمانی یاد شده روند افزایشی داشته است. تورم از مؤلفه های اصلی تعیین حداقل دستمزد است.
بیشترین رشد دستمزد حقیقی در دولت پنجم و کمترین آن در دولت دهم رخ داده است.
یافته ها همچنین نشان می دهد در دوره اول دولت ها معمولا دستمزد حقیقی رشد بیشتر و در دوره دوم به دلیل سیاست های انبساطی که تورم زا هستند، دستمزد حقیقی رشد کمتری داشته است.
در دولت دهم (1392-1388) شاهد بیشترین کاهش در دستمزد حقیقی هستیم و سال 1389 که پرداخت یارانه نقدی شروع شده، رشد دستمزد حقیقی، کاهش شدیدی را تجربه کرده است.
تنها در دولت های هفتم و هشتم (دولت اصلاحات) حداقل دستمزد حقیقی همواره رشد مثبت داشته است.
ضریب جینی
ضریب جینی، شاخصی برای سنجش نابرابری در توزیع درآمد در جامعه است و دامنه تغییر آن بین صفر و یک قرار دارد. هر چه ضریب جینی به یک نزدیک تر شود، وضع نابرابری درآمد در جامعه بدتر است.
بر اساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، میانگین این شاخص برای دولت های پنجم، ششم، نهم و یازدهم تقریباً شبیه به هم است.
ضریب جینی که از اواسط دولت هفتم به طور چشمگیری رو به کاهش نهاده ، در سال های 1387و 1389 ( دولت نهم ودهم )به کمترین سطح رسیده، سپس تا اواسط کار دولت یازدهم روند صعودی به خود گرفته و از سال 1394 بار دیگر رو به کاهش گذارده است. به عبارت دیگر از سال 1394 توزیع درآمد بهتر شده است.
مرکز پژوهش های مجلس کاهش شدید ضریب جینی در دولت های نهم و دهم را به اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها نسبت داده است.
