او ادامه داد: این ارقام برای تأمین تقریباً 10 میلیون تن ذرت، 4.5 میلیون تن کنجاله، 1.5 میلیون تن برنج، یک میلیون تن شکر، 1.8 میلیون تن روغن، 4.5 میلیون تن جو و 6 میلیون تن گندم تخصیص پیدا کرده است.
قربانی اضافه کرد: سؤال اساسی این است که آیا این یارانه با این حجم به دست مصرف کننده می رسد و سهم هر کدام از مصرف کنندگان در واقع از این یارانه چند میلیون تومان است؟
معاون برنامه ریزی و اقتصادی وزیر جهاد کشاورزی با اشاره به اینکه دهک های بالای درآمدی از این یارانه سهم بیشتری را دریافت می کنند، گفت: در آن مقطع زمانی که این سیاست بد اقتصادی اعمال شد آسیب های جدی را به اقتصاد، تولید و به بخش کشاورزی وارده کرده است.
قربانی با تاکید بر اینکه این سیاست بد حتی اگر شکل اجرایش درست باشد نتیجه مطلوبی را نمی تواند داشته باشد، افزود: این سیاست روی بخش کشاورزی اثرات بدی را داشته و بهره وری این بخش را به شدت کاهش داده یعنی هیچ گونه حرکت و تحرکی برای ارتقای بهره وری اتفاق نیفتاده است.
او اضافه کرد: این سیاست در عمل سرمایه گذاری را در بخش کشاورزی کند کرده است، زیرا واردات مطلوبیت بیشتری داشته و قیمت گذاری که در داخل انجام می شده است تقویت تولید داخلی را در پی نداشته است.
معاون برنامه ریزی و اقتصادی وزیر جهاد کشاورزی گفت: واردات با قیمت پایین انجام می شد و عملاً تولیدکننده داخل نتوانست ارتقاء بهره وری داشته باشد و قیمت تمام شده را کاهش دهد و مجموعه این ها باعث شده که به جای اینکه این سیاست هزینه تولیدکنندگان کشاورزی و قیمت غذا را کاهش دهد تورم هزینه تولیدکنندگان محصولات کشاورزی را در پی داشت.
قربانی افزود: نتیجه اش این شد که قیمت غذا هم ارزان نشد یعنی مصرف کنندگان عملاً پرداختی های بالاتری داشتند و یارانه های بیشتری هم هر ساله به اقتصاد کشور تزریق شده است، اما مصرف کننده نهایی یا مردم ایران از این یارانه برداشت مطلوبی را نداشتند.
او اضافه کرد: در دنیا یارانه بخش کشاورزی به شکل حمایت های مستقیم از بخش کشاورزی پرداخت می شود تا تولیدکننده تقویت شود و انگیزه های تولید را تقویت کنند.
