بانک و صنعت، در اول این یادداشت میخواهم تصریح کنم که نگارنده ابدا فردی سیاسی نیستم و بر اساس سالها مطالعه و تجربه کسب کرده و علاقه شخصی، به همه موضوعات از منظر [تحلیل ریسک] میپردازم و به هر موضوع، اول در ذهن خویش و سپس در صورت مناسب بودن برای مطرح شدن نزد دیگران آنرا به یادداشت در میاورم.
به زبان خیلی ساده منظورم از نگرش به موضوعات از منظر مدیریت ریسک، اینست که همیشه از خود میپرسم؟؟
در صورت انجام یک کار چه نتایجی از منظر منفعت یا زیان ناشی از انجام آن کار حاصل میشود؟؟
به زبان ساده، یک کارشناس ریسک همواره بدنبال پیدا کردن علت های بوجود آمدن رخدادها و ریشه تصمیم گیریها و تصمیم سازیها و ارزیابی نتایج عملکرد حاصل از رخدادها و راههای کاهش زیانها و نهایتا سود یا خسارتهای ناشی از وقوع انواع رخدادها میباشد. (لازم به ذکر است که اساسا ریسک ها پیامدهای منفی بهمراه دارند و اصولا از آنها اجتناب میشود ولیکن اگر در ارزیابی مشخص شود احتمال و شدت نتایج عملکرد یک فعالیت پایین است، معمولا ریسک پذیری منطقی بنظر میرسد و در چنین شرایطی زمانیکه نتایج مثبت و سود آور حاصل شد باصطلاح میگویند: شانس آورده ایم !
همه این مقدمه را گفتم تا بگویم، همیشه لزوم محاسبه معادله هزینه -فایده در همه جنبه های زندگی بشری صدق میکند و این نوع محاسبه گری در حوزه سیاست نیز کاملا حاکم است.
در هفته گذشته، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، بر اساس حق قانونی خویش، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی را استیضاح و بر کنار نمودند.
اینکه وزیر بر کنار شده چه کسی بودند و وزیر بعدی چه کسی خواهند بود، به این موضوع کاری نداریم (دراین مورد یادداشتی را هفته پیش نوشتم.) اما نکته ای که حایز اهمیت است، سوالات مطروحه از وزیر و ارزیابی و سنجش میزان منطقی بودن این سوالات و نگرش استراتژیک داشتن یا نداشتن طراح سوالات است !؟
از هر شخصی بر اساس سطح تحصیلات، بنیه مالی و جسمی و نیز شرایط وی، توقع انجام کار و بازدهی مطلوب داریم و زمانیکه شرایط انجام کار علی رغم سایر توانایی ها موجود فراهم نباشد ،دیگر فرقی نمیکند که چه کسی سکاندار انجام یک کار یا یک سازمان یا وزارتخانه است!
در یکی از مواردی که وزیر مورد استیضاح مورد پرسش قرار گرفته بود ،بحث عدم موفقیت وی در ایجاد اشتغال طی مدت تصدی ایشان بود؟
یک سوال اساسی اینجا مطرح میشود؟
مگر شرایط سیاسی، اقتصادی سال 1397،بعد از خروج آمریکا از توافقنامه برجام، با شرایط بعد از توافق یکسان و ثابت باقی مانده است؟
آیا کلیه مسیر اشتغال زایی از نقطه صفر تا صد و به موفقیت رسیدن طرحهای اشتغال زایی در حیطه نظارت و یک وزیر و وزارتخانه است؟
آیا کارآفرینی و اشتغال زایی به روند کلان شرایط اقتصاد کشور و نیز هماهنگی کامل کلیه وزارتخانه ها و سازمانها وابسته نیست!؟
آیا اشتغال زایی به قوانین مترقی و فرصت سازیها و حمایت های ریشه ای -همه جانبه و تضمین کننده از خود اشتغالان و کارآفرینان توسط دولت و مجلس نیاز ندارد!؟
نمایندگان محترمی که از حیث عدم موفقیت وزیر کار و تعاون در حوزه اشتغال زایی، وی را استیضاح نمودند و با موفقیت وزیر مربوطه را عزل کردند (مجددا تاکید میکنم که جناب ربیعی را نمیشناسم وقصد دفاع از ایشان را ندارم.) آیا پاسخی و راهکاری برای موفقیت وزیر انتخابی بعدی برای رفع مشکلات ایجاد کننده همین موارد استیضاحی در دست دارند؟
اگر دارند، لطفا آنرا بصورت یک گزارش مکتوب رسانه ای برای اطلاع همگان منتشر کنند.
وگرنه اگر موضوع با این پرسش ها و نتیجه حاصله خاتمه یافته و منتظریم هر وزیر دیگری که بر سر کار بیاید،تحت همین شرایط معجزه کند، اشتباه میکنیم.!؟
[ نمایندگان مجلس ،عصاره افکار و منعکس کننده خواسته های مردم یک کشور بعنوان رکن دوم دموکراسی هستند و یکی از مهمترین وظایف آنها ممانعت از ریسک هزینه فرصت از دست رفته ملی است.]
اینکه یک وزیر در صورت ضعف عملکرد مستحق استیضاح و برکناری است شکی وجود ندارد ،اما از سوی دیگر،این وظیفه مجلس شورای اسلامی است که مشکلات هر وزارتخانه و شرایط نامطلوبی که موجب ناکارآمدی و عدم موفقیت یک وزیر و یا یک دولت و یا یک مجموعه بزرگ اقتصادی و طرحهای ملی و منطقه ای میشود را شناسایی و مشکل را از ریشه حل کنند تا اینکه هر از چند گاه به معلول بپردازند.!
تحت شرایط مساوی، هیچ شخصی به جز اندکی تغییرات نمیتواند، معجزه ای انجام دهد، وظیفه دولت و مجلس فراهم نمودن شرایط مناسب و فرصت سازی و سهولت فضای کسب و کار و رشد اقتصادی است و با تغییر دولت ها و اشخاص هیچ تغییر محسوس بوجود نمیاید.
انشاالله در دایره تکرار مکررات گیر نیافتیم.
حاجی اشرفی، کارشناس مطالعات ریسک و بیمه
