به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت به نقل از رویترز، عربستان در تلاش است تا با این تهدید که در صورت عدم مشارکت دیگر اعضا در کاهش تولید، مانع از دستیابی به توافق خواهد شد، از این حربه به عنوان اهرم فشاری در مذاکرات با سایر اعضا بهره ببرد.
مذاکره کنندگان سعودی در نشست ماه سپتامبر اوپک در الجزایر مرتکب اشتباهی اساسی شدند و خود را بیش از حد مشتاق دستیابی به توافق نشان دادند. این اشتباه موجب شده تا سایر اعضا برای سرسختانه تر کردن مواضع خود جسورتر شوند.
اکنون سعودی ها تلاش دارند تا با مطرح کردن این مسئله که اگر توافقی هم به دست نیاید، نتیجه این عدم توافق برای دیگران بدتر خواهد بود، سایر اعضا را وادار به دادن امتیازات بیشتر کنند.
از اواسط سال 2014 تا اواسط سال 2016 عربستان سرسختانه ترین و لجوجانه ترین موضع گیری را در درون اوپک اتخاذ کرده بود و اصرار داشت که تنها در صورتی تولید خود را کاهش خواهد داد که همه اعضای دیگر اوپک و تولید کنندگان عمخده غیر عضو اوپک نیز تولید خود را کاهش دهند.
اما به دلایلی که سعودی ها هنوز آن را توضیح نداده اند، موضع ریاض به یکباره بین نشست های ژوئن 2016 و سپتامبر 2016 اوپک تغییر کرد و این کشور علاقمندی بیشتری از خود نسبت به دستیابی به توافق نشان داد.
دلایل این تغییر سیاست را می توان به ادامه کاهش ذخایر ارزی عربستان در پی کاهش درآمدهای نفتی، بدتر شدن اوضاع اقتصادی در داخل و تغییر وزیر نفت این کشور نسبت داد. این تغییر سیاست همچنین ممکن است ناشی از آن باشد که سیاست قبلی نتوانست در مدت زمانی معقول بازار را مجددا به توازن برگرداند.
دلیل این تغییر سیاست هر چه که باشد، مذاکره کنندگان سعودی در ماه سپتامبر در شرایطی به پای میز مذاکره رفتند که مصمم بودند به توافقی بر سر کاهش تولید دست یابند و در این مسیر انعطاف پذیری قابل توجهی نیز از خود نشان داند.
اما عربستان که نشان می داد درمانده از افت قیمت ها، تمایل شدیدی به توافق دارد، موجب شد تا 3 وزنه مهم دیگر یعنی ایران، عراق و روسیه غیر عضو مواضع خود را سرسختانه تر کنند و در برابر پیوستن به توافق کاهش تولید مقاومت نشان دهند.
اکنون عربستان و متحدانش باید برای به ثمر رسیدن توافق کاهش تولید بسیار بییشتری را عهده دار شوند.
