احتمال اشتغال زنان در بخش هایی که بیشترین آسیب را ازهمه گیری دیده اند بیشتر است. مهمترین کارکنان خط مقدم زنان هستند، که بسیاری از آنان از گروه های حاشیه ای نژادی و قومی و در رده های پایین اقتصادی قرار دارند.
زنان 24 درصد بیشتر در معرض از دست دادن شغل و افت شدید درآمد هستند. شکاف جنسیتی در دستمزد که از قبل نیز بزرگ بوده، افزایش یافته است که شامل بخش سلامت نیز می شود.
پرستاری و مراقبت بدون دریافت مزد به دلیل تجویز خانه نشینی و تعطیلی مدارس و مراقبت از کودکان به طرز چشمگیری افزایش یافته است. ممکن است میلیون ها دختربچه دیگرهرگز به مدرسه بازنگردند. مادران - به ویژه مادران سرپرست خانوار - درگیر مشکلات و اضطراب حاد شده اند.
همه گیری همچنین با افزایش چشمگیر خشونت خانگی، قاچاق، استثمار جنسی و ازدواج کودکان، به صورت همزمان باعث شیوع خشونت علیه زنان در سراسر جهان شده است.
در همین حال، حتی با اینکه زنان نماینده اکثریت کارکنان خدمات درمانی هستند، مطالعه اخیری نشان داد که تنها 3.5 درصد از کارگروه های ویژه کووید-19از تعداد مساوی مرد و زن تشکیل شده بودند. و تنها یکی از هر پنج کارشناس خبره در بخش پوشش جهانی اخبار همه گیری، زن بودند.
همه اشکال این محروم سازی به خودی خود وضعیتی اضطراری است. جهان برای پیشبرد رهبری زنان و مشارکت برابر آنان نیاز به حرکتی نو دارد و واضح است که چنین اقدامی به سود همه خواهد بود.
پاسخ به کووید-19 قدرت و اثربخشی رهبری زنان را برجسته کرده است. در طول سال گذشته، کشورهایی که رهبر زن داشته اند نرخ انتقال کمتری داشته و اغلب در وضعیت بهتری برای بهبودی قرار دارند. سازمان های زنان خلأهای اساسی موجود در ارائه خدمات و اطلاعات حیاتی به ویژه در سطح جامعه را برطرف کرده اند.
در سرتاسر جهان، هنگامی که زنان دولت ها را رهبری می کنند، شاهد سرمایه گذاری های بزرگ تری در زمینه حمایت اجتماعی و مقابله با فقر هستیم. با حضور زنان در مجلس، کشورها سیاست های سخت گیرانه تری درباره تغییرات اقلیمی اتخاذ می کنند. وقتی زنان در فرآیند مذاکرات صلح حضور دارند، توافق ها ماندگاری بیشتری دارند.
با این حال در سطح جهان، زنان حداکثر یک چهارم قانونگذاران ملی، یک سوم اعضای دولت های محلی و تنها یک پنجم اعضای هیئت های دولت را تشکیل می دهند. در مسیر فعلی، رسیدن به برابری جنسیتی در سطح قانونگذاران ملی تا 2063 حاصل نخواهد شد. همچنین، برابری در بین سران دولت ها بیش از یک قرن طول خواهد کشید.
آینده ای بهتر، منوط به رفع این عدم تعادل در قدرت است. زنان از حقی مساوی برخوردارند تا راجع به تصمیماتی که زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد با اقتدار صحبت کنند. اینجانب مفتخر هستم که در بدنه رهبری سازمان ملل متحد به برابری جنسیتی دست یافته ایم.
بهبودی از همه گیری کووید 19، فرصتی برای ما در جهت ترسیم مسیری نو و برابر است. بسته های حمایتی و محرک باید زنان را به طور خاص از طریق سرمایه گذاری در زیرساخت های مراقبتی هدف قرار دهد. اقتصاد رسمی بدون استفاده از کارهای مراقبتی و بدون دستمزد زنان نمی تواند به عملکرد خود ادامه دهد.
همزمان با بهودی از این بحران، باید راهی برای آینده ای فراگیر، سبز و تاب آور ترسیم کنیم. اینجانب، تمامی رهبران جهان را دعوت به مدنظر قراردادن این شش عامل سازنده می کنم:
نخست، اطمینان یافتن از برابری در نمایندگی - از هیئت مدیره شرکت ها تا پارلمان ها، از آموزش عالی تا موسسات عمومی - از طریق اقدامات ویژه و سهمیه بندی.
دوم، سرمایه گذاری قابل توجه در بخش مراقبتی و حمایت اجتماعی، و بازتعریف شاخص تولید ناخالص داخلی برای دیده شدن و حساب شدن کار در خانه.
سوم، رفع موانع ورود کامل زنان در اقتصاد، از جمله از طریق دسترسی به بازار کار، حقوق مالکیت و اعتبار و سرمایه گذاری های هدفمند.
چهارم، لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز در همه زمینه ها - از حقوق کار و حقوق زمین تا احوال شخصیه و حمایت در برابر خشونت.
پنجم، هر کشور باید یک طرح واکنش اضطراری برای مقابله با خشونت علیه زنان و دختران تصویب کند، و با در نظر گرفتن بودجه، سیاست ها و اراده سیاسی به دنبال خاتمه دادن به این معضل باشد.
ششم، تغییر ذهنیت ها، افزایش آگاهی عمومی و دعوت به رفع تعصب نظام مند.
جهان این فرصت را دارد که نسل تبعیض های تثبیت شده و نظام مند را پشت سر گذارد. وقت آن است که آینده ای برابر بسازیم.
