وجود برخی اشکالات در ساختار بیمه مرکزی و به تبع آن صنعت بیمه سبب شده تا شاهد رشد و توسعه این بخش نباشیم و ضریب نفوذ بیمه در کشور از نقطه ایده آل فاصله زیادی داشته باشد. قطعاً افزایش ضریب نفوذ بیمه در کشور، نیازمند بررسی های کارشناسی است و باید جنبه های مختلف این موضوع بررسی شود که چه عوامل و مؤلفه هایی می تواند بر رشد این مهم تأثیرگذار باشد و این روند را تسریع کند. گسترش فعالیت های دیجیتالی، مقررات زدایی، تسهیل در فرآیند ایجاد محصولات جدید بیمه ای و اصلاح فرآیند رسیدگی به خسارات قطعاً موجبات افزایش ضریب نفوذ بیمه در کشور را فراهم می کند که لازم است از سوی دولت سیزدهم مورد توجه و در دستور کار قرار گیرد.
1) گسترش فعالیت های دیجیتالی
لزوم گسترش استفاده از تکنولوژی های جدید و دیجیتالی در جامعه امروز بر کسی پوشیده نیست. در حالی که اکثر صنایع از تغییرات عمیق تکنولوژی استفاده می کنند، صنعت بیمه با سرعت کم و به کندی با این تغییرات پیش رفته است. بهتر است صنعت بیمه همگام تر با تغییرات دیجیتال گام بردارد تا بتواند مانند سایر صنایع سوار بر موج تغییرات تکنولوژی های دیجیتال پیش برود و از این فرصت به طور صحیح استفاده کند. همان گونه که سایر صنایع به طور مثال صنعت خودروسازی(که خود یکی از منابع مهم خدمات و محصولات بیمه ای است) از این مقوله بهره جسته اند؛ صنعت بیمه نیز باید با سرعت بیشتری در مسیر دیجیتالی شدن حرکت کند تا بازارهای ایجادشده را از دست ندهد.
2) مقررات زدایی (بازنگری در آیین نامه ها)
برخی از آیین نامه ها، قوانین و مقررات موجود در صنعت بیمه، از ابتدای تأسیس بیمه در ایران حکم فرماست که نیاز به بازنگری و برخی اصلاحات دارد تا شرکت های بیمه ای بتوانند فعالیت های خود را در چارچوب قوانین و مقررات به روزشده نسبت به شرایط اجتماعی و اقتصادی حال حاضر انجام دهند. به طبع با مقررات زدایی قوانین ناکارآمد، نرخ گذاری جدید برای محصولات انجام می شود و همچنین فضای رقابتی نسبت به قبل آزادتر خواهدشد. پس از مقررات زدایی، ساختار سازمانی شرکت های بیمه تغییر خواهد کرد و از رسمیت و تمرکز بیشتری برخوردار خواهد شد. در واقع پس از مقررات زدایی، ساختار سازمانی شرکت های بیمه مکانیکی تر می شود.
3) تسهیل در امر ایجاد محصولات جدید بیمه ای (الگوبرداری از محصولات موفق در دنیا با توجه به نیاز مشتری(
با توجه به اینکه کشورهای توسعه یافته محصولات بیمه ای متنوع و گسترده ای به مشتریان خود ارائه و سبدی متنوع از محصولات مورد نیازشان را تولید کرده اند تا هر فردی متناسب با نیاز خود بتواند حداقل یک بیمه نامه متناسب با شرایط زندگی و وضعیت مالی خود تهیه کند، می توان با مطالعه بر روی محصولاتی که در سایر کشورها متناسب با نیاز مشتری طراحی و تولید شده و مورد استقبال بیمه گزاران قرار گرفته، فاکتورهای موفقیت محصول ارائه شده را بررسی کرد و با بومی سازی، بررسی و محاسبه ریسک آن ها در کشور، محصولات جدید و متناسب با نیاز و خواسته هم وطنانمان تولید کرد.
4) اصلاح فرآیند رسیدگی به خسارات
پرداخت خسارت به بیمه گذار فرآیند پیچیده و زمان بری است. از آنجایی که به طور متوسط در حدود75 درصد از حق بیمه خالص برای پرداخت خسارت هزینه می شود هرگونه کاهش هزینه در فرآیند رسیدگی به خسارات می تواند تأثیر مهمی برای بقای شرکت های بیمه ای داشته باشد. از طرفی بالا رفتن استانداردهای موجود در صنایع دیگر با نوآوری هایی مانند اینترنت، خرید تلفنی با تحویل یک روزه و ... منجر شده که مشتریان انتظار ارائه خدمات سریع و مناسبی را از صنعت بیمه داشته باشند و زمانی که این انتظار برآورده نشود سریعاً به شرکت های بیمه ای دیگر مراجعه می کنند. نارضایتی بیمه گذاران در این فرآیند اکثراً ناشی از عواملی مانند رد غیرمنصفانه خسارت واقع شده توسط بیمه گر، پرداخت مبلغ کمتر از آنچه که واقعاً باید پرداخت شود و یا تأخیر در زمان تسویه خسارت است که این فرآیند باید به گونه ای اصلاح شودکه رضایت مشتریان را در برگیرد تا باعث افزایش وفاداری مشتریان به شرکت بیمه شود. حتی گاهی این نارضایتی از فرآیند پرداخت خسارت باعث می شود افراد بابت خرید بیمه نامه ها ی اختیاری نه تنها به شرکت بیمه ای دیگر رجوع نکنند، بلکه کلاً از خرید بیمه نامه های اختیاری منصرف شوند.
