از زمان ابلاغ دستورالعمل نحوه ارائه خدمات اینترنت پر سرعت (ADSL) تاکنون مدتی میگذرد. رگولاتوری با انتشار این اطلاعیه، تعرفهها و الزامات فنی سرویسهای ADSL را برای شرکت ها مشخص کرده است.
اما نکتهای که در این اطلاعیه، تا حدی موجبات نگرانی کاربران را ایجاد کرده، تعیین اعداد و ارقامی به عنوان حداقلها و حداکثرهای میزان دانلود و سرعت اینترنت است.
برای مثال در این مصوبه، رگولاتوری برای ADSL با سرعت 128کیلو بیت بر ثانیه، حداقل دانلود 4 گیگابابت در ماه، حداقل سرعت 1.6 کیلو بایت بر ثانیه و حداکثر 16 کیلو بایت بر ثانیه، را تضمین کرده است.
در مقایسه عددی، رقم حداقل 1.6 کیلو بایت در ثانیه، برای ADSL با سرعت 128 کیلو بیت بر ثانیه، تفاوت چندانی با سرعت دانلودی که اینترنت دایلآپ 56 کیلوبیت بر ثانیه ( حداقل 3 تا 4 کیلو بایت بر ثانیه) فراهم می کند، ندارد و حتی از اینترنت تلفنی نیز عقب مانده است.
به عبارت دیگر بر اساس این مصوبه، یک شرکت ارائه دهنده خدمات ADSL، میتواند یک سرویس 128 کیلو بیت بر ثانیه را با ضریب اشتراک 1 به 10 که سرعت دانلود 1.6 کیلو بایت در ثانیه را برای مشترک فراهم میکند، بفروشد و این کار نیز کاملا قانونی است.
این در حالی است که در صورت چنین کاری، با فراهم شدن راه گریزهایی در قانون، امکان تنزل کیفیت سرویسهای ADSL در ایران به حتی پایینتر از اینترنت تلفنی ایجاد خواهد شد.
در عین حال که هماکنون نیز آمار پورتهای پر سرعت ایران (ADSL) به دلیل اعمال محدویت 128 کیلوبیت بر ثانیه در آمارهای جهانی به شمار نمیآیند.
مسئله مهم تر این است که اگر حتی چند شرکت نیز با شیطنت اقدام به چنین کاری کنند، انجام این عمل، کاملا در لوای قانون است و به این دلیل چندان خوشایند نیست.