فرصتهایی که برجام برای صنعت بیمه مهیا می کند.

به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت به نقل ازبیمه آسماری،  در حال حاضر بزرگترین ریسک هایی که صنعت بیمه با ان روبروست را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا شرکتهای بیمه در ایران  توانسته اند در هنگام بحران ریسک هایشان را کنترل کنند؟

در مدیریت ریسک تاکید شده ، اگر شرکت بیمه ای دچار بحران شد ابتدا باید ریسکش را کاهش دهد  این در حالی است که  در بسیاری از مواقع ذخایر سرمایه گذاری شرکت به سمت  بورس سوق می یابد در حالیکه بورس یک ریسک مضاعف است. در واقع در جاهایی سرمایه گذاری کرده ایم که خود،  محل ریسک است.

به اعتقاد من  شرکت بیمه اگر دچار بحران شود باید از بورس خارج گردد چرا که  بورس یک نوع ریسک محسوب می شود چون نوسان قیمت دارد بنابراین شرکت بحران زده بهتر است از بورس خارج و ذخایرش را در جاهای کم ریسک تر همچون سپرده بانکی سرمایه گذاری کند و قراردادهایش را بر اساس سرمایه و خسارت که ریسک آن کمتر است تنظیم کند اما متاسفانه در حال حاضراغلب شرکتهای بیمه مدیریت مناسبی بر سرمایه گذاری هایشان با توجه به وضعیت خود ندارند.

 شرکتهایی که دچار بحران هستند در صدور بیمه نامه باید محتاطانه عمل کنند وضعیت فعلی به اعتقاد شما چگونه است و چه شاخص هایی باید در نظر گرفته شود؟

من به عزیزان بیمه گر توصیه می کنیم هنگام صدور بیمه نامه به فکر روز خسارت هم باشند. به مقدار نقدینگی فکر نکنند چون در موقع پرداخت خسارت مشکل پیدا می کنند که ریشه در صدور بیمه نامه داشته. باید برنامه ریزی درست انجام شود هم در نوع صدور بیمه نامه و هم در بررسی خسارت و نوع پوشش آنها ، یکی از ضعفهای فعلی این است که ما در ایران قرارداد پوشش مازاد خسارت برای سهم نگهداری نداریم.

*چرا یک آیین نامه ای که آن را الزام آور کند وجود ندارد؟

خیلی از مسایل حرفه ای را نمی توان قانونی کرد و این یک اصل است.

*پس چرا این برنامه در شرکت ها انجام نمی شود؟

چون خیلی گران است.مثلا ما باید از هر ریسک حدود 7-8 میلیارد نگه داریم تا بتوانیم مبلغ 1 میلیارد بابت خسارت بدهیم که این کار در بازار ایران شدنی نیست و حداکثر مقدار نگهداری بین 1 تا 2 میلیارد باید باشد و مازاد آن را باید بیمه اتکایی بدهد که الان آن هم مهیا نیست.

به هر حال انچه که مسلم است نگهداری خارج از ظرفیت ریسک،  یک خطر تلقی می شود پس اگر شرکتی  ظرفیت نگهداری ندارد باید سهم نگهداری را کاهش دهد و همچنین سهم خسارت را پایین بیاورند که توان پرداخت داشته باشند.

اما به هر حال نکته اساسی این است که هیچ ریسکی به صورت مطلق خوب یا بد نیست. وقتی خوب است که با توجه به شرایط و متناسب با نرخ ریسک حق بیمه گرفته شود. وقتی ریسک را با توجه به حق بیمه ی که درست تعیین شده باشد ارزیابی می کنیم ، خسارت هم به راحتی قابل پرداخت است.

 در ارزیابی ریسک در یک شرکت بیمه با اعداد بزرگ روبرو هستیم علاوه براینکه  در ارزیابی ریسک برای تعیین نرخ به شدت و تهاتر نیز باید توجه شود. مثلا برای اتومبیل شدت کم است ولی تهاتر بالاست یا بر عکس در هواپیما شدت بالا و تهاتر کم است  پس باید در تعیین نرخ به شرایط دقت کرد. کمتر بیمه گری در دنیا وجود دارد که برای اتومبیل بیمه اتکایی بگیرد چون پراکندگی دارد و مدیریت آن راحت تر است. در مورد بدنه کشتی هم همینطور است البته سابقا برای کشتی کارت صادر می شد که اگر بار داخل کشتی از سهم نگهدارنده بالاتر رفت بلافاصله از اتکایی پوشش گرفته شود اما الان کدام شرکت کارت کشتی نگه می دارد یا اعلامیه حمل می گیرد؟

در شرابط فعلی وضعیت بیمه های عمر را چگونه ارزیابی می کنید؟

به اعتقاد من بیمه مرکزی محور حرکتش باید به سمت ایجاد شرکت بیمه تخصصی با توجه به ساختار تخصصی بازار باشد.  علاوه بر اینکه باید الگویی مانند کشور هندوستان در جهت عرضه بیمه های عمر برای اقشار متوسط جامعه و دهک های پایین در دستور کار قرار گیرد تا به مرور فرهنگ بیمه ها عمر در جامعه توسعه یابد.

عرضه محصولات  بیمه عمر بدون توجه به نیاز جامعه هدف و نیاز سنجی بازار راه به جایی نمی برد.

جناب  کریمی با حضور مجدد دکتر همتی به نوعی می توان گفت فاز دوم فعالیت وی در صنعت بیمه آغاز شده ، با توجه به سابقه همکاری و شناختی که از ایشان دارید روند آتی را چگونه ارزیابی می کنید؟

بدن تردید با آمدن یک مدیر قدرتمند چون آقای دکتر همتی که صنعت بیمه را در فاز اول مدیریت خود به مقصد اصلی هدایت کردند  ، در فاز دوم نیز خواهند توانست صنعت بیمه را رو به سمت حرفه ای شدن ببرند. اگرچه در 10 سالی که تحریم وجود داشت دچار چالش های زیادی بودیم از جمله نتوانستیم برای آموزش نیروی متخصص کاری از پیش ببریم. در گذشته نیروها بینش و دانش حرفه ای داشتند اما این 10 سال بسیار آسیب دیدیم و ضربه زیادی خوردیم چون نتوانستیم از توان کارشناسان جهانی بهره بگیریم و از دانش فنی عقب ماندیم که البته خوشبختانه با اجرایی شدن برجام و برداشته شدن تحریم ها این فرصت در اختیار صنعت بیمه قرار گرفته و مسلما با تربیت نیروی متخصص همگام با استانداردهای جهانی صنعت بیمه دچار تحول خواهد شد.

همچنین با توجه به شناختی که از دکتر همتی دارم ، ایشان  بازار ما بازاری یونیک و منحصر به فرد می دانند ؛ بنابراین حرکت ها باید با احتیاط انجام شود که به اعتقاد من کاملا درست است به طور مثال ناگهانی برداشتن اتکای اجرایی شدنی نیست چرا که ایشان به اتکای اجباری به صورت یک ابزار نظارتی نگاه می کنند  و این دیدگاه کاملا حرفه ای است.

 به اعتقاد من صنعت بیمه را نمی شود خیلی راحت زیر و رو کرد. بیمه یک تجارت آرام است و تغییرات در درازمدت باید اتفاق افتد به همین خاطر کسانی که به دنبال تاسیس بیمه هستند باید بدانند که بیمه یک صنعت زودبازده نیست. از طرفی بخش خصوصی دنبال زودبازدهی سرمایه اش است وگرنه به دنبال یک سرمایه گذاری دیگر می رود. چون سرمایه خیلی فرار است و در مقابل بحران ها دوام ندارد .

مساله دیگری که به نظر می رسد مدیریت جدید بیمه مرکزی باید روی ان  تمرکز داشته باشد بحث نرخ نامه های مشورتی است با توجه به تجاربی که جنابعالی در این خصوص دارید نظر شما درین خصوص چیست؟

ظاهرا فعلا در پزوهشکده بیمه روی این نرخ نامه ها کار می شود. البته  من در اتاق فکر طرحی دادم که تعرفه های فعلی را به روزشان کنیم. مثلا 20% بالاتر یا پایین تر به عنوان نرخ مشورتی اعلام کنیم. در این صورت شرکتهای بیمه ای کمتر به دنبال خودزنی می روند.

این اواخر نرخ ها به یک دهم نرخ واقعی رسیده بود این بحران باید در صنعت بیمه مرتفع شود و تمهیداتی اتخاذ گردد که شرکتهای بیمه دست از خودزنی بردارند.

طبق استانداردهای جهانی ارایه نرخنامه مشورتی ضروری است و باید دامنه تغییرات نرخ ارایه شود در حالیکه یکی از چالش های اساسی این است که در ایران دامنه این تغییرات ارزیابی نمی‌شود به طوری که بخش خصوصی در خیلی موارد در رقابت با شرکت‌های دیگر نرخ را حتی تا هفت برابر پایین می‌آورد و بدون شک بازاری که رقابتش با کاهش نرخ حق بیمه همراه باشد دیر یا زود دچار چالش‌های خطرناکی می‌شود و تنوع و خلاقیت و نوآوری رنگ می‌بازد.