به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت، عبدالرضا شیخان با اشاره به اینکه در گذشته مصالح فروشان با فعالیت در عرصه سیمان در کنترل عرضه و تقاضای بازار نقش داشتند، گفت: امروز شاهد حضور دلال های بی هویت در این عرصه هستیم که بازار را به هم ریخته اند و هنوز موفق به ساماندهی آنها نشده ایم.در این زمینه راه اندازی بورس سیمان برای کشف قیمت آن و حذف دلال ها در دستور کار است.
عرضه در بورس کالا
دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان به طراحی ساز وکار مورد نیاز برای عرضه سیمان در بورس اشاره کرد و با اشاره به تقاضای سالانه 50 میلیون تنی داخلی تصریح کرد: باید کارگزاری های داخلی سیمان در این زمینه فعال شده و به ارائه آموزش های لازم پرداخته شود که این امر زمانبر است اما این مهم در خصوص بازارهای صادراتی به دلیل محدود بودن شرکت های مربوطه در حول و حوش مرزها راحت تر بوده و به زودی نهایی می شود.
وی با اشاره به سخنان روزهای گذشته برخی مسئولان و نمایندگان مجلس مبنی برافزایش قیمت سیمان گفت: به شرکت های تولیدکننده سیمان اجازه داده شده بر مبنای قیمت های ارشادی، نرخ فروش تولیدات را تا 115 هزار تومان در هر تن افزایش دهند.افزایش نرخی که این روزها برخی افراد در بعضی رسانه ها عنوان می کنند به هیچ عنوان صحیح نیست.
وی با اشاره به آخرین قیمت سیمان مصوب 31 خرداد ماه سال 93 که بر مبنای آن قیمت هر تن سیمان فله درب کارخانه صد هزار تومان تعیین شده بود، افزود: 2 ماه پس از این تاریخ، به دلیل رکود در ساخت و سازها متاثر از کاهش مصارف سیمان در پروژه های مسکن مهر، قیمت ها نیز تحت تاثیر قرار گرفت.
این فعال سیمانی ادامه داد: ظرفیت تولید سیمان سالانه 79.5 میلیون تن است که مطابق با محقق شدن رشد 8 درصدی در اقتصاد پیش بینی شده بود، اما در عمل در دولت دهم شاهد رشد منفی 6 درصدی بودیم، بر این اساس رکود حادث شده سبب کاهش استفاده از ظرفیت ها شد به طوری که میزان مصرف سیمان تولیدی به کمتر از 60 میلیون تن در سال با احتساب صادرات تقلیل یافت.
شیخان عنوان کرد: افزایش عرضه سیمان در مقایسه با تقاضا سبب شد این محصول نتواند حتی به نسبت افزایش تورم، افزایش قیمت داشته باشد و در سال 94 همان پایه قیمتی سال 93 اجرایی شد، اما از آنجایی که بازاری برای این تولیدات وجود نداشت، کارخانجات شروع به ارائه تخفیفات برای فروش محصول کردند در نتیجه قیمت ها به کمتر از سال 93 و پایین تر از 100 هزار تومان در هر تن رسید.
به گفته وی، کاهش درآمدها و در مقابل افزایش بدهی های ارزی، بیمه ای و مالیاتی کارخانجات شرایطی ایجاد کرد که صنعت سیمان رو به ورشگستگی بود، در نتیجه تلاش شد تا عرضه و تقاضا در این حوزه متعادل سازی شود.
دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان ادامه داد: با هماهنگی های انجام شده در دولت یازدهم، مدیران عامل شرکت های سیمان نسبت به کاهش تولید سیمان مطابق با تقاضای موجود هماهنگ شدند و در سال مالی 95 قیمت ها مجددا به قیمت های سال 93 نزدیک شد در نتیجه سود دهی شرکت ها اندکی بهبود یافت و از حالت ورشکستگی خارج شدند.
شیخان اظهار داشت: در زمستان سال 95 به دلیل کاهش سنتی مصرف سیمان، مجددا رقابتی در این صنعت ایجاد شد، در این زمان قیمت سیمان تحویل مصرف کنندگان بزرگ با توجه به متوسط کرایه حمل 15 هزار تومانی در هر تن و ارزش افزوده 9 درصدی تعیین شد.از آنجایی که مطابق اعلام سازمان حمایت ، رصد همه کرایه حمل های سیمان برای این سازمان میسر نبود در نتیجه قیمت درب کارخانه در پایان سال 95 به میزان 115 هزار تومان در هر تن و به عنوان قیمت ارشادی تعیین شد که افزایش بیشتر از این حد قیمتی ممکن نیست.
وی با بیان اینکه این قیمت و رشد تقریبی 15 درصدی برای جلوگیری از تعطیلی کارخانجات سیمان و با هماهنگی سازمان حمایت تعیین شد،گفت: اما در مقابل بازار واکنش مثبتی نسبت به آن نداشتف بر این اساس قیمت ها مجددا با تخفیف همراه شد.امروز قیمت فروش کارخانجات سیمان همان قیمت های سال 93 است و به دلیل ارائه تخفیفات، حتما به میزان 115 هزار تومان در هر تن نیز نیست.
صادرات سیمان
شیخان با اشاره به صادرات سالانه 19 میلیون تن سیمان و کلینکر در سال های 93 و 94 گفت: بازار بسیاری خوبی در این سال ها در عراق داشتیم که 60 درصد صادرات سیمان انجام می شد، اما به تدریج عراقی ها در حمایت از تولید داخل، واردات از ایران را کاهش دادند و امروز عراق جزو بازارهای خوب ایران به شمار نمی رود اما بازاریابی برای صادرات سیمان به افغانستان، بنگلادش و حوزه آفریقا در دستور کار است.
وی افزود: در حال حاضر سیاست تخصیص یارانه حمل دریایی می تواند در رونق بخشیدن صادرات سیمان ایران به قاره آفریقا نقش کلیدی داشته باشد و وزارت صنعت باید زودتر تصمیم گیری کند.با توجه به شرایط منطقه از نظر امنیتی، بازار آفریقا یکی از گزینه های مطلوب برای صادرات سیمان به حساب می آید و در این ارتباط با توجه به بعد مسافت باید یارانه حمل دریایی اختصاص یابد تا امکان رقابت فراهم شود. مساله حمل و نقل در محصول سیمان به دلیل حجیم و پر وزن و در مقابل کم ارزش بودن، نقش کلیدی در اقتصادی شدن صادرات آن دارد.
