«اینماد» در ابتدا با هدف اعتمادبخشی به مردم پایه گذاری شد اما اکنون به یکی از مشکلات و موانع پیش روی کسب و کارهای اینترنتی تبدیل شده و فعالیت در این عرصه را با اختلال مواجه کرده است. برخی کارشناسان و فعالان اقتصادی اجباری بودن دریافت نماد اعتماد را فاقد توجیه منطقی و اقتصادی می دانند و معتقدند که اساساً دریافت «اینماد» باید یک اقدام اختیاری باشد و به عنوان یک مزیت برای کسب و کارهای اینترنتی در نظر گرفته شود.
اخیراً نیز سید محسن دهنوی عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی در تذکر صحن علنی مجلس اجبار این ماد را تهدیدی برای 350 هزار کسب وکار اینترنتی دانست.
سطح بندی کسب و کارها جایگزین اینمادِ اجباری شود
در همین ارتباط، مهدی صداقت مدیر خانه نوآوری با اشاره به ضرورت برداشتن موانع از پیش پای کسب و کارها، اظهار کرد: این مجوزها فضای کسب و کار را سخت تر می کند. ما هر اندازه که تعداد این مجوزها را بیشتر کنیم، چالش ها و مشکلات بیشتری برای افراد به وجود می آوریم. اگر قرار است که کشور به سمت اقتصاد پویاتر و فعال تر برود، باید سعی کنیم که تعداد مجوزها را کمتر کنیم نه اینکه افزایش دهیم. این ماد به عنوان یکی از گلوگاه های کسب و کارها می تواند حذف شود. حتی اگر دوستانی بگویند که اخذ این ماد کار ساده ای است و سخت نیست، باز هم بالاخره یک پروسه ای برای مجوزگیری است.
وی رویکرد پاسخگو کردن کسب و کارها را منطقی تر دانست و افزود: ما اگر بتوانیم کسب و کارها را به سمتی ببریم که ابتدا فعالیتشان را شروع کنند و اگر جایی خطایی کردند و اتفاقی افتاد، بعداً پاسخگو باشند، بهتر از این است که همان اول به دنبال مجوزگیری بروند. به نظرم این ماد برای مجموعه های کوچکی که تازه فروش محصول و حضور در بازار را تجربه می کنند، یک عامل دست وپاگیر و مانع رشد آنهاست و کار را به بیراهه می کشاند.
مدیر خانه نوآوری از سطح بندی کسب و کارها به عنوان یکی از راهکارهای جایگزین نام برد و گفت: پیشنهاد من این است که اگر هم قرار است مجوزگیری داشته باشیم، حداقل سطح بندی و لایه بندی کنیم مثل خیلی از جاهای دیگر؛ مثلاً برای دریافت مجوز حد و اندازه کسب و کارها را در نظر بگیریم؛ شاید بعضی از معاملات و درآمدها و کسب و کارها اساساً در حدی نباشند که نیاز به گرفتن این مجوزها داشته باشند. اجازه دهیم که این کسب و کارها تا یک حد معقولی رشد کنند و بعداً بحث های نظارتی و مجوزگیری را برای آنها در نظر بگیریم.
صداقت با اشاره به ضرورت حمایت از کسب و کارهای جدید و شرکت های دانش بنیان اظهار کرد: بحث حمایت از کسب و کارهای جدید و شرکت های دانش بنیان را در زمینه پرداخت مالیات هم می توان عنوان کرد. الان یک قانون خوبی برای حمایت از شرکت های دانش بنیان و شرکت های تازه تأسیس تصویب شده است. با همین نگاه حمایتگرانه می توانیم بگوییم که مثلاً این شرکت تازه تأسیس تا سه سال نیاز به پرداخت مالیات ندارد. این حمایت باعث می شود که این شرکت های کوچک راحت تر رشد کنند و زمانی که به یک حدی از رشد و درآمدزایی رسیدند، آن موقع دولت وارد عمل شود و نظارت کند و مالیات بگیرد.
وی درباره شیوه های نظارتی و کنترلی سایر کشورها، گفت: یکی از شیوه های نظارتی این است که تا یک سقفی حالا چه زمانی و چه مالی آن شرکت نوپا را آزاد می گذارند و می گویند ما از این حد به بعد کار نظارتی خود را آغاز می کنیم که به نظر من خود این موضوع یک کمک است.
صداقت افزود: راهکار دوم تسهیل کردن ماجرا با مجوزها است؛ یعنی مجوزهای موجود باید ارتقاءدهنده و کمک کننده کسب و کار باشند نه مانع. در واقع اگر مجوز نباشد، موردی ندارد ولی اگر باشد بهتر است و راحت تر می توانند کار کنند. الان متأسفانه خیلی از مجوزهای ما مانع می شود و اگر مجوز را دریافت نکنیم، کلاً نمی توانیم آن کار را انجام دهیم.
وی تاکید کرد: اجبار این ماد نیز یک مانع جدید برای کسب وکارهای اینترنتی به شمار می رود و مجلس نیز اخیراً نسبت به این موضوع ورود کرد و باید این سازوکار اصلاح شود در غیر این صورت کسب وکارهای اینترنتی قطعاً متضرر خواهند شد. در هر حال اگر بخواهیم کمک کننده باشیم، باید در گام اول این موانع را از سر راهشان برداریم و در گام بعد تسهیل کننده ها و محرک ها را بیشتر کنیم .
