اتکا به درآمدهای پایدارمالیاتی، ضرورتی اجتناب ناپذیر

بانک و صنعت، ضرورت ایجاد یک زنجیره کامل و شبکه عظیم تولید و اتکا به منابع پایدار داخلی و امتناع از تکیه بر درآمد پرنوسان منابع زیرزمینی و نفتی همواره مورد تاکید مسئولان نظام بوده است. از یک سو اتکای برنامه ریزی اقتصادی کشور به درآمدهای نفتی با توجه به نوسانات شدید قیمت بین المللی نفت، آینده آن را نامعلوم می سازد. از سوی دیگر، با رهایی از دامان نفت و منابع زیرزمینی و رو آوردن به منابع روزمینی و تولید علم و فناوری و برنامه ریزی برای استفاده صحیح و کارآمد از تمام منابع موجود می توان به شکوفایی هرچه بیشتر اقتصاد کشور امیدوار بود. در این میان توجه به حلقه های مغفول مانده در اقتصاد که سبب کسب درآمد و رونق چرخه های اقتصادی گردد، مهمترین پایه و اصل در این زمینه است.

در کشورهای کمتر توسعه یافته و یا در حال توسعه، سهم عمده درآمدهای دولت و کشور از طریق منابع زیرزمینی مانند نفت تامین می گردد، از اینرو برای بهره برداری از منابع روزمینی و استفاده از هوش و استعداد خودشان را خیلی به زحمت نمی اندازند. اما می بینیم که در کشورهای توسعه یافته که منابع زیرزمینی ندارند و یا اگر هم داشته باشند بدان ها بعنوان سرمایه نگاه می کنند و برای آیندگان نگه می دارند. شاید به همین دلیل هم هست که اغلب منابع مالی کشورهای توسعه یافته از طریق دریافت مالیات تامین و با برنامه ریزی های صحیح در سایر عرصه های اقتصادی و صنعتی بکار گرفته می‏شوند. لذا ما هم باید برای داشتن اقتصادی نظام مند در کشور به نقش مالیات و درآمدهای مالیاتی اهمیتی بیشتری قائل شویم.
یکی از مهمترین بخش هایی که دولت می تواند در ایجاد بهبود شرایط اقتصادی مدنظر قرار دهد، برنامه ریزی برای اتکا به منابع داخلی پایدار نظیر مالیات می باشد که با اجرای آن، تحولی در رویکرد اقتصادی نظام ایجاد و از اتکا به درآمدهای نفتی کاسته می شود و این سرمایه ملی برای آیندگان محفوظ و از طرف دیگر در مقابل بسیاری از تحریم ها مصون می مانیم; درواقع اتکای بیشتر بر درآمدهای مالیاتی یکی از راهکارها در زمینه اقتصاد غیر وابسته به نفت است. بهره گیری از یک نظام مالیاتی جامع و متناسب با شرایط اقتصادی کشور، موجب توزیع عادلانه تر درآمدها، دستیابی به رشد اقتصادی بالاتر، توجه بیشتر به بخش خصوصی، حساسیت بیشتر دولت در زمینه هزینه کرد اعتبارات و در نتیجه اثربخشی بالاتر خواهد شد. بنابراین مالیات، مهمترین عامل رشد و توسعه همه جانبه در جامعه است که موجب رونق اقتصادی و ارتقای شاخص های آن، تحقق عدالت اجتماعی، افزایش خدمات و عمران و آبادانی کشور می شود.
پس با عنایت به وجود ابزارها و ظرفیت های بسیار مفید نظام مالیاتی در زمینه افزایش درآمدهای مالیاتی بدون اعمال فشار بر مالیات دهندگان فعلی و البته کسب تجربه موفق در خصوص اجرایی شدن قوانین و طرح های جدید مالیاتی در سطح کشور می توان گفت که یکی از مهم ترین زمینه ها و شاخص ها در خصوص اجرایی شدن اقتصاد غیروابسته در کشور مهیا شده است و با تداوم حرکت هایی از این دست، می توان به شکوفایی و اعتلای هرچه بیشتر اقتصاد ایران چشم امید داشت. البته بدیهی است در این بین، آگاه ساختن مردم در مورد نقش مالیات در توسعه و رونق اقتصاد کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است. باید جایگاه مالیات در توسعه اقتصاد کشور، گسترش زیر ساخت ها و پیشرفت پروژه های عمرانی، تبیین و اثرات مثبت آن تشریح شود چرا که این امر موجب افزایش سطح مشارکت مردم در پرداخت مالیات جهت تامین این نوع هزینه های خدمات عمومی می گردد. ناگفته پیداست که درآمدهای مالیاتی نقش مهمی در تامین هزینه های جاری و خدمات عمومی و عمرانی ایفا می کند و اتکای دولت به این گونه درآمدها، سلامت، عدالت و رونق اقتصادی را درپی دارد.
در پایان یادآور می شود ازآنجاکه ساختار مالیات یک کشور مانند فرهنگ ملی آن، پویا و در حال تغییر و تحول است ایجاد ذهنیت مثبت مبتنی بر کارآمدی، اثربخشی و پایداری مالیات در اقتصاد، برای کارگزاران و پرداخت‌کنندگان مالیات و به‌طور اعم عموم مردم باید بیش‌ازپیش افزایش‌یافته و این مهم نهادینه شود تا آینده‌ای روشن و اقتصاد بدون اتکا به منابع نفتی و متکی بر درآمد پاک و پایدار مالیاتی میسر گردد.