به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت, مهاجرت از روستاها به شهرها و از شهرها به کلانشهرها، از جمله چالش های این روزهای کشور است؛ چالشی که با حاشیه نشینی همراه می شود و تبعاتی از جمله خالی شدن روستاها و ایجاد جمعیت نامتوازن در شهرها را به دنبال دارد.
اهمیت این مساله به حدی است که نامزدهای انتخاباتی دوازدهمین دوره ریاست جمهوری نیز آن را از اولویت های کشور تشخیص دادند و در نخستین مناظره تلویزیونی به آن پرداختند و همه متفق القول مهاجرت را نتیجه بیکاری و کمبود خدمات دانستند. جمعیت روستایی به این دلیل شهر را بر روستا ترجیح می دهد که پس از مهاجرت می تواند از شغل برخوردار شود و همچنین از خدمات و به قول معروف امکانات بیشتری بهره مند شود.
تغییر این مسیر اجتناب ناپذیر است و ما ناگزیریم که این روند را تغییر دهیم؛ این امر جز با تجدیدنظر در روند گذشته خدمات رسانی به روستاها تغییر نخواهد کرد؛ روستاها تا زمانی که از خدماتی مانند آب، برق، تلفن و ... برخوردار نباشند نمی توانند حتی برای ایجاد شغل تلاش کنند، اما ورود این خدمات زیربنایی، می تواند زیرساخت ها را برای احداث بنگاه های کوچک و متوسط فراهم کند و نهایتا موجب به حرکت در آمدن چرخ اقتصاد روستاها شود.
در این ارتباط، هفته گذشته مراسمی با عنوان خدمات رسانی آب و برق به روستاها با حضور جمعیتی از اقوام مختلف کشور برگزار شد؛ در آن نشست، حاضران دقایقی پای صحبت روستائیان نشستند و خبر خوبی از آنها شنیدند. به عنوان نمونه یکی از روستائیان آذری زبان که سالها پیش به شهر مهاجرت کرده بود،از بازگشت خود به روستا سخن گفت؛ وی دلیل این بازگشت را مهیا شدن زیرساخت هایی مانند آب و برق ذکر کرد.
حمید چیت چیان وزیر نیرو چندی پیش در ارتباط با برقرسانی به روستاها، از اتصال همه روستاهای بالای 10 خانوار به شبکه برق کشور خبر داد و گفت: برای اجرای این امر، به مرکز آمار مراجعه کردیم و کل روستاهای کد دار بالای 10 خانوار را شناسایی کردیم؛ ابتدا 580 روستا شناسایی شد و سپس این تعداد به 623 روستا با 9 هزار و 245 خانوار رسید که همه آنها تا پایان سال گذشته از نعمت برق برخوردار شدند.
در جریان این برنامه، یک هزار و 763 کیلومتر شبکه فشار متوسط و 341 کیلومتر شبکه فشار ضعیف و همچنین 790 دستگاه ترانسفرماتور نصب شد.
بر پایه آمارهای وزارت نیرو، در دولت یازدهم به 2 هزار و 152 روستا با جمعیتی بیش از 32 هزار نفر برقرسانی شد و برای اجرای این پروژه ها، 2 هزار و 750 میلیارد ریال هزینه شد.
به این ترتیب، تعداد روستاهای برقدار شده کشور به 56 هزار و 793 روستا با جمعیتی نزدیک به 4.3 میلیون خانوار رسید.
باید در نظر داشت که برقرسانی به روستاها – آن هم روستاهایی که آخرِ صفِ برقرسانی قرار گرفته اند - چالش ها و موانع ویژه ای به همراه دارد؛ روستاهایی که گاه فقط 10 خانوار در آن زندگی می کند و برای رسیدن به آنجا باید راه هایی صعب العبور را طی کرد؛ این روستاها پراکندگی زیادی دارند و طول خط آنها نیز بسیار طولانی است.
وزیر نیرو در جلسه خدمات رسانی آب و برق به روستاها در این ارتباط گفت: برای انتقال تجهیزات به برخی از این روستاها از هلی کوپتر استفاده کردیم، در برخی مناطق از حیوانات بارکش و حتی در بعضی مناطق تجهیزات روی دوش افراد گذاشته و حمل می شد؛ بعضی مناطق حتی از سنگ نوردها برای توسعه شبکه برق استفاده کردیم.
البته در این بین روستاهایی هم وجود داشتند که به دلیل امکانپذیر نبودن توسعه شبکه برق، اتصال آنها غیرممکن بود؛ وزارت نیرو برای تامین برق این روستاها از انرژی های خورشیدی استفاده کرد.
به این ترتیب، در دولت یازدهم 117 روستا با انرژی خورشیدی برقدار شد که با 100 روستایی که از گذشته به انرژی خورشیدی مجهز شده بودند، تعداد روستاهای برقدار از طریق انرژی های خورشیدی به 217 روستا افزایش یافت.
در کنار برق رسانی به این روستاها، برق رسانی به عشایر نیز در دستور کار وزارت نیرو قرار گرفت.
ولی الدین مصلحتی شربیانی مجری طرح برق رسانی روستایی توانیز در این ارتباط گفت: حدود 2 سال با عشایر برای برق رسانی به آنها جلسه برگزار کردیم و برآورد شد که حدود 34هزار خانوار عشایری بی برق هستند که برای آنها نیروگاه های سبک 300 واحد ساعتی با قابلیت حمل طراحی شد.
وی تاکید کرد: ابتدا این طرح به صورت آزمایشی برای 50 دسته عشایر در چهارمحال و بختیاری اجرا شد اما برای همه گیر کردن این طرح هنوز مشکلاتی وجود دارد که باید از طریق مذاکره با دستگاه های نظارتی رفع شود.
