به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت به نقل از روابط عمومی پژوهشکده بیمه، پژوهشکده بیمه اعلام کرد در این طرح، علاوه بر شرایط و اقتضائات نمایندگان بیمه در کشور ایران، این شرایط در کشورهای هند، مالزی، ترکیه و کانادا نیز بررسی شده است. همچنین جایگاه نهاد ناظر و سایر نهادهای مرتبط با فعالیت نمایندگان، شرایط لازم جهت دریافت پروانه نمایندگی شرکتهای بیمه، وظایف و اختیارات، وضعیت آموزشی و کارمزد نمایندگان و الزامات آن و نظارت بر فعالیت نمایندگان در زمره اصلیترین محورهای این پژوهش هستند.
بر پایه این گزارش ، مهمترین پیشنهاد این تحقیق مربوط به ادغام سه آییننامه شماره 48، 54 و 75 است. همچنین با توجه به تفاوتهای موجود در قوانین و مقررات حاکم بر صنعت بیمه ایران با کشورهای مورد مطالعه، برخی مفاد آییننامههای موجود، اصلاح و مفاد دیگری جهت تکمیل آنها پیشنهاد شده است.
گزیده موارد پیشنهادی این طرح شامل: تفکیک پروانه فعالیت نمایندگان بیمه به صورت زندگی، غیرزندگی و مختلط و توسعه تدریجی آن، بازنگری دورههای آموزشی و تعیین حداقل تعداد ساعات آموزشی برای تمدید پروانه نمایندگان جدید، تعیین شرایط اخذ شعبه برای نمایندگان حقوقی است.
در این طرح پژوهشی ایجاد یک انجمن صنفی برای کل نمایندگان صنعت بیمه و تدوین اساسنامه آن نیز پیشنهاد شدهاست.
گفتنی است با توجه به اینکه مطالعه حاضر طیف وسیعی از شرایط و اقتضائات نمایندگان بیمه را در برمیگیرد و همچنین برخی از این موارد در آییننامههای دیگری مانند آییننامه «کارمزد نمایندگی و دلالی رسمی بیمه» و آییننامه «حمایت از حقوق بیمهگذاران، بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها» در کشور درج شده است، بر این اساس موارد مستخرج از مطالعه کشورهای منتخب و مقایسه آن با شرایط این آییننامهها، میتواند برای اصلاح آییننامههای یاد شده مورد بهرهبرداری قرار گیرد.
علاقهمندان برای دسترسی به متن کامل این طرح پژوهشی که به سفارش بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران تهیه شده است، می توانند به منوی «گزارش طرحهای پژوهشی» در وب سایت پژوهشکده بیمه مراجعه نمایند.