به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت؛ بعید می دانم وقتی در گوشه ای از کشور حادثه ای رخ می دهد و بخشی از ارکان کشور درگیر آن می‌شوند دل هر ایرانی وطن پرستی فارغ از هر جناح و اندیشه سیاسی و قومیتی نلرزد و دعا نکند برای مهار و مدیریت حادثه...
اما متاسفانه اخباری موثق به گوش رسیده که همان‌هایی که مدعی‌اند به عدالت و دائم از میزان محاسن مدیران و صاحبان نام و منصب حرف می‌زنند پیام می فرستند به برخی اعضای تیم عملیات رگ سفید که کمک نکنید بگذارید اینها زمین بخورند...
و این امر با غیرت ایرانی سازگاری ندارد چه رسد به جنوب نشین بودن !!
حادثه تلخ رگ سفید که رخ داد همه خاطراتم را در کنگان و نفت شهر ریز به ریز مرور کردم، هیچ یک از این حوادث مشابهتی به هم ندارند ...
دست‌نوشته ها و گزارش‌هایم را مرور کردم که ان‌شاءالله در جمع بندی نهایی به آن خواهم پرداخت..
گواه تاریخ حوادث نفت چیز دیگری است.. آتش چاه نفت و گاز محل تسویه حساب و قهرمان سازی و ناز کشی و چهره سازی و به رخ کشیدن و من خوبم و تو بدی، نیست .. اینجا هم میدان نبرد با آتش است جهاد می‌طلبد و بس
اما ظاهرا در میدان جهاد نفس گرفتار اماره ای شده اند عده ای که عصمت و عصبیت را به‌هم گره زده اند و فراموش کرده اند که منافع ملی را به آتش نکشند دیگر ..
چاه 147 رگ سفید میدان تسویه حساب سیاسی نیست.. محل آزمون ایثار و فداکاری و صد البته تزکیه نفس و اخلاق است که از پیام ارسال شده از سوی مخالفان مهار که لباس اصول و اخلاق هم به تن کرده اند، جای بسی شگفتی است که چگونه وجدانشان به این دریوزگی ها راضی می شود که آتش رگ سفید خاموش نشود تا آن‌ها دلشان خنک بشود که فقط ما می توانیم و دیگران هیچ...
ابتدا باور نکردم، گوینده پیام قسم جلاله که خورد دریافتم این بی ریشگی را که چقدر می توان ذلیل بود و به عزت سرزمینی اندیشه نداشت و ...
بی تردید هیچ گاه ضجه‌های مادر و همسر مهندس سر دکل نفت شهر را که ذره ای از جسد عزیزانشان را هم ندیدند فراموش نمی کنم..
ضجه‌ها و ناله‌های هیچ از طرف‌های حوادث مشابه را هم نمی توان نادیده گرفت و فراموش کرد..
و صد البته نامردی مردمانی را که دل خنک دارند از سوختن چاه نفت رگ سفید
که لااقل غیرت تلاشگران مهار آتش این روزها آن‌قدر سفید است که لحظه ای از مهار آتش دریغ نکرده اند.
این آتش بی برو برگرد این روزها خاموش می شود اما یقینا زخم خیانت انان که پیغام دادند کمک نکنید اینها زمین بخورند بر پیکره نفت باقی می ماند. باشد به خود آیند و کمی به جای منفعت‌های پوچ و بی حاصل برخی قهرمان سازی‌های بیهوده، وجدان شان را به کار بندند و دلسوزانه از تلاش‌ها حمایت کنند
این آتش روزی در کنگان بود و نفت شهر یا حتی پلاسکو و حالا در رگ سفید
رگ غیرتمان برای مهار آتش که بگیرد پای بند اصول می‌خوانند ما را.. وزن انگشتر عقیق و میزان محاسن پایبندی‌مان به اصول را تعیین نمی کند...
زیبا اسماعیلی
