پایدار نماند مال بی تجارت زندگی بهادار تعهدی به ضمانت ملل اپلیکیشن پرداخت صاپ در مقابل اعتماد شما؛ مسئولیم خدمات دیجیتال بانک ایران زمین؛ تجربه ای متفاوت
آرشیو اخبار
روز
ماه
سال
پايگاه اطلاع رساني دفتر مقام معظم رهبري پايگاه اطلاع رساني رياست جمهوري اسلامي ايران خانه ملت - خبرگزاري مجلس شوراي اسلامي پرتال جامع قوه قضائيه جمهوري اسلامي ايران logo-samandehi
  • | انصراف
به کانال تلگرام بانک و صنعت بپوندید بانک و صنعت را در اینستاگرام دنبال کنید
شماره: 265103 تاریخ : 1395/11/03-12:05:31
,23,
دولت به نظارت بپردازد

مسعود دانشمند، دبیرکل خانه اقتصاد ایران:

دولت به نظارت بپردازد

وقتی دولت‌ها تصدی‌گری کارها را بر عهده می‌گیرند، روز به روز بزرگ‌تر می‌شوند. وقتی شروع می‌کنند کار اجرایی می‌کنند، چون نظام دولتی است و می‌خواهند یکدیگر را کنترل کنند و هم می‌خواهند از یکدیگر مجوز بگیرند، مرتبا دولت بزرگ‌تر می‌شود و سازمان‌ها هم به صورت افقی و هم به صورت عمودی توسعه می‌یابند.

بانک و صنعت، بزرگ شدن سازمان‌ها ظاهرا به این دلیل است که می‌خواهند صحت کارها را کنترل کنند اما در واقع صحت کار نه تنها توسعه پیدا نمی‌کند، بلکه با اضافه شدن افراد کارها کندتر می‌شود و هزینه‌ها بالاتر می‌رود. در نتیجه بهره‌وری و سلامت سیستم پایین می‌آید. اگر بخواهیم بوروکراسی را کم کنیم و سلامت را به سیستم بازگردانیم، باید کاری کنیم که به طور کل دولت تصدی‌گری نداشته باشد. هرجایی که دولت تصدی‌گری داشته باشد، فردی پشت میز در اتاقش می‌نشیند و یک منشی هم دارد و این فرد صاحب یک امضای طلایی است و همه می‌خواهند این امضای طلایی را از آن فرد بگیرند و با آن امضا به یک رانت برسند. این امضای طلایی که بیرون آمده حقی را ناحق می‌کند یا یک حق ویژه‌ای به فردی می‌دهد که به دیگران داده نمی‌شود. همانطور که در اصل 44 آمده تصدی‌گری را رها کند و به کار نظارت، سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی بپردازد، بدنه دولت کوچک می‌شود، بوروکراسی کم می‌شود، بهره‌وری بالا می‌رود و سلامت به سیستم بازمی‌گردد. وقتی دولت هم تصدی‌گری داشته باشد و هم اختیارات ویژه‌ای داشته باشد که به اشخاص یا شرکت‌ها و سازمان‌ها می‌دهد، به نتیجه نمی‌رسیم. یک سری فرد در سازمان‌ها نشسته‌اند و علی‌الظاهر مشغول انجام کار هستند اما به واقع خروجی سازمان را که نگاه می‌کنیم، مفید نیست. این همان بیکاری پنهان است. این مساله باعث می‌شود قیمت تمام شده بالا برود، هزینه‌ها بالا برود و بهره‌وری سیستم پایین می‌آید. این مجوزهایی که پشت هم می‌دهند، ارزش‌افزوده‌ای ندارد. برای یک مجوز رسمی 18 امضای رسمی گرفته می‌شود و حدود 40 امضایی گرفته می‌شود که دیده نمی‌شود. اگر دولت تصدی‌گری نداشته باشد، بیکاری پنهان از بین می‌رود. در آن صورت دولت کار اجرایی ندارد که اینقدر نیروی کار داشته باشد. در فضای اصل 44 که قرار است همه کارها را بخش خصوصی انجام دهد، سازمانی مانند سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران چه معنی می‌دهد؟ این شرکت‌هایی که دولت نگه داشته به چه دلیل نگه داشته است؟ خودروسازی‌ها که سهام‌شان در بورس ارائه می‌شود و سهامداران باید آن را اداره کنند، چرا دولت مدیریت و قیمت‌گذاری می‌کند؟ این ساختارها و صنایعی که در دست دولت است، رقابت‌پذیری تولید را کاهش می‌دهد که همه اینها باعث می‌شود که ما در یک مدار بسته به دور خودمان می‌چرخیم، بدون اینکه بدانیم در جوامع دیگر چه اتفاقی در صنایع می‌افتد. ما هنوز خودرویی را تولید می‌کنیم که این خودرو در سال 1990 از صحنه خارج شده است.

 



ارسال به دوستان با استفاده از:

نظر کاربران

Memory usage: 297
آینده خواندنی است طرح آرامش پست بانک ایران