به گزارش پایگاه تحلیلی خبری بانک و صنعت , علیرضا صادق آبادی، مدیرعامل شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف در با بیان این که بانک‌های متوسط و کوچک اروپایی در قالب سندیکای بانکی با پوشش بیمه گرها حاضر به فاینانس پروژه سیراف شده اند، اظهار کرد: شرط بیمه‌گران اروپایی و آسیایی برای پوشش بیمه طرح فراگیر پالایشی سیراف تضمین وزارت امور اقتصاد و دارایی به بیمه گران است.
وی افزود: در معاملات کوچک و کوتاه مدت خریدار و فروشنده از طریق گشایش اعتبارات اسنادی (ال سی و یوزانس) از طریق بانک‌های عامل تعهدهای خود را به طرف مقابل تضمین می کنند اما در معاملات بزرگ و طولانی مدت بانک‌ها پشت بیمه‌ها قرار می گیرند و از این طریق ریسک‌های تجاری و سیاسی را که در بلندمدت قابل پیش بینی نیستند، پوشش می دهند.
صادق آبادی با بیان این که شرط نخست ورود منابع مالی ارزی در قالب وام های بلندمدت پوشش بیمه‌گرهاست، ادامه داد: شرط همه بیمه‌گرها تضمین متقابل وزارت امور اقتصادی و دارایی است زیرا با چنین سازوکاری بانک‌های کوچک و متوسط در قالب سندیکاهای بانکی می توانند به تامین منابع مالی پروژه‌های صنعت نفت بپردازند و پس از شکستن این سد بانک های تراز اول هم خواهند آمد.
به گفته وی، در شرایط کنونی وزارت امور اقتصاد و دارایی حاضر به ارائه تضامین حکومتی برای بخش های دولتی و خصوصی به شرط پذیرش عاملیت از سوی بانک های داخلی است.
مدیرعامل شرکت زیرساخت فراگیر پالایشی سیراف افزود: بانک‌های داخلی برای پذیرش عاملیت تضامینی شامل سپرده نقدی و دارایی خارج از دارایی های پروژه طلب می کنند که چنین موضوعی نه در توان بخش خصوصی است و نه از لحاظ اقتصادی توجیه پذیر و متداول است.
صادق آبادی افزود: بانک‌های عامل باید سبدی از تضامین مورد نیاز شامل سپرده نقدی، دارایی های خارج از پروژه، دارایی های پروژه و محصولات آتی و تضمین هیئت مدیره برای شرکت های خصوصی و شرکت های عمومی بورسی و یا تضمین مجمع صاحبان سهام برای شرکت های عمومی خارج از بورس را بپذیرند.
به اعتقاد وی، اگر چنین ساختاری در کشور جاری شود، صنعت نفت به دلیل ماهیت برون گرایی که دارد، به راحتی می تواند به جای استفاده از منابع داخلی مانند منابع صندوق توسعه ملی از منابع ارزی خارجی برای توسعه خود استفاده کند و منابع این صندوق صرف پروژه‌هایی شود که کالا و یا خدمات آنها صادراتی نیست و تامین منابع ارزی خارجی برای آنها مشکل است.
به گزارش شانا، طرح فراگیر پالایشی سیراف در قالب هشت پالایشگاه میعانات گازی مستقل به ظرفیت 60 هزار بشکه در روز، در سال «اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی » با هدف اجرایی کردن منویات مقام معظم رهبری در باره سیاست های اقتصاد مقاومتی و اصل 44 قانون اساسی، همچنین جلوگیری از خام فروشی و ایجاد ارزش افزوده، از سوی وزارت نفت، با مشارکت بخش خصوصی مطرح شد.
طرح سیراف با هدف احداث هشت پالایشگاه 60 هزار بشکه ای میعانات گازی با اشتغال زایی 10 هزار نفر، طرح مهمی در صنعت نفت است که در تکمیل زنجیره اقتصادی و ایجاد ارزش افزوده در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس نقش مهمی ایفا خواهد کرد.
این طرح یک مدل جدید مشارکت خواهد بود و به همین دلیل ارزش جانبی آن در اقتصاد کشور می تواند از ارزش محصولات آن بیشتر باشد.
در اجرای طرح سیراف، 9 شرکت (هشت شرکت به عنوان مالک پالایشگاه‌ها و یک شرکت به عنوان هماهنگ‌کننده) حضور دارند و اجرای موفق این طرح می تواند الگوی موفقی برای تعریف دیگر طرح ها با الگوی مشارکت چند بخش مستقل خصوصی جهت اجرای یک طرح در صنعت نفت باشد.
به طور میانگین برای ساخت هر یک از هشت پالایشگاه کوچک میعانات گازی پارس جنوبی به حدود 300 میلیون دلار سرمایه نیاز است. این هشت پالایشگاه دارای یک یوتیلیتی واحد (آب، برق، بخار) خواهد بود که به هر یک از سرمایه‌گذاران، درصدی از سهام آن تعلق می‌گیرد و چهار درصد سرمایه‌گذاری در احداث این یوتیلیتی نیز بر عهده شرکت ملی نفت ایران است. شرایط حضور شرکت های خصوصی در طرح ساخت هشت پالایشگاه میعانات گازی پارس جنوبی فراهم شده و بازده اقتصادی بالایی در انتظار سرمایه گذاران این طرح خواهد بود.
توسعه خصوصی‌سازی در کشور، جلوگیری از خام فروشی میعانات گازی، استفاده از توان و فناوری‌های داخلی بخشی از این امتیازها به شمار می آید.
در اجرای طرح سیراف، 14 پیمانکار خارجی و داخلی فعال هستند و پیش بینی می شود بیش از سه هزار نفر در آن به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشغول به کار شوند و بخشی از آنها را نیروهای بومی منطقه تشکیل دهند.
بیش از 80 درصد نیروهای تخصصی فعال در طرح سیراف، فارغ التحصیلان دانشگاه‌های معتبر کشور هستند که با میانگین سنی کمتر از 35 سال در آن فعالیت می کنند.
